3 κλειδιά για να εξελιχθείς ως δια βίου μαθητής

Η εμπλοκή σε μια διαδικασία μάθησης, απομάθησης και εκ νέου μάθησης θέτει τους εκπαιδευτικούς σε μια πορεία συνεχούς βελτίωσης.

Αν υπάρχει μια φράση που είναι πιο γνωστή στα προγράμματα προετοιμασίας εκπαιδευτικών, αυτή είναι μάλλον η φράση “δια βίου μαθητής”. Και είναι αλήθεια – όταν ξεκινάμε για την πρώτη μας διδακτική αποστολή, δεν έχουμε τελειώσει τη μάθηση σε καμία περίπτωση. Στην πραγματικότητα, το ταξίδι μόλις αρχίζει. Αλλά αυτό που δεν ακούμε συχνά είναι ότι μέρος του να είσαι δια βίου μαθητής είναι να εξελίσσεσαι όχι μόνο σε ό,τι μαθαίνεις αλλά και στον τρόπο που μαθαίνεις.

Ο μελλοντολόγος Alvin Toffler έγραψε χαρακτηριστικά: “Οι αναλφάβητοι του 21ου αιώνα δεν θα είναι αυτοί που δεν μπορούν να διαβάσουν και να γράψουν, αλλά αυτοί που δεν μπορούν να μάθουν, να ξεμάθουν και να ξαναμάθουν”. Ως εκπαιδευτικοί θα πρέπει να εξελισσόμαστε συνεχώς στην πρακτική της μάθησης.

Μάθετε για τις Λύσεις Ρομποτικής από την O3 Out Of the Ordinary εδώ: https://www.o3.gr/teaching-solutions/ekpaideutikoi/

3 ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΈΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΘΕΙΤΕ ΩΣ ΜΑΘΗΤΈΣ

1. Ανανεώστε τη νοοτροπία μας.

Ο εκπαιδευτικός μεταρρυθμιστής Dylan Wiliam λέει: “Αν δημιουργήσουμε μια κουλτούρα όπου κάθε εκπαιδευτικός πιστεύει ότι πρέπει να βελτιωθεί, όχι επειδή δεν είναι αρκετά καλός, αλλά επειδή μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερος, δεν υπάρχει όριο στο τι μπορούμε να πετύχουμε”.

Μια στρατηγική για την απομάθηση είναι η υιοθέτηση της νοοτροπίας της συνεχούς βελτίωσης. Στον συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο μας, ο τρόπος με τον οποίο μαθαίνουμε πρέπει να προσαρμόζεται συνεχώς για να αξιοποιεί νέες δυνατότητες, όχι επειδή δεν είμαστε αρκετά καλοί αλλά επειδή έχουμε ακόμη περισσότερες ευκαιρίες να γίνουμε καλύτεροι.

Για να είμαστε σαφείς, εμείς, ως εκπαιδευτικοί, δεν είμαστε οι μόνοι που πρέπει να ξεμάθουμε και να ξαναμάθουμε. Στην πραγματικότητα, μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίσουμε κατά τη μετάβαση από τις περισσότερο καθοδηγούμενες από τον εκπαιδευτικό πρακτικές στις πρακτικές που καθοδηγούνται από τον μαθητή (π.χ. μάθηση με βάση το έργο) είναι η αντίδραση των παιδιών που έχουν συνηθίσει να μαθαίνουν με έναν συγκεκριμένο τρόπο, ειδικά αν έχουν κατακτήσει τον τρόπο με τον οποίο κάνουν αυτό που χρειάζεται για να πάρουν το “Α”. Τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες μπορούν να επαναλαμβάνουν, να βελτιώνονται και να εξελίσσονται συνεχώς ως μαθητές.

2. Να είστε λιγότερο εξυπηρετικοί.

Μπορώ να φανταστώ την ενστικτώδη αντίδραση ορισμένων στον τίτλο αυτής της ενότητας. Είναι συχνά μέρος της ταυτότητάς μας ως εκπαιδευτικοί να είμαστε χρήσιμοι, να δίνουμε απαντήσεις και να λύνουμε προβλήματα. Ωστόσο, όταν επιβαρύνουμε τους εαυτούς μας με αυτή τη νοοτροπία του ήρωα, μπορεί να χάσουμε την ευκαιρία να μάθουμε από τους άλλους και δεν οικοδομούμε ικανότητες στους άλλους. Δεν θέλουμε να σώσουμε, θέλουμε να τοποθετηθούμε στρατηγικά.

Πρέπει επίσης να είμαστε αρκετά γενναίοι για να πούμε: “Δεν ξέρω και θα ήθελα πολύ να το μάθω αυτό μαζί σας”. Τόσο με τα παιδιά όσο και με τους συνομηλίκους μας, πρέπει να (αναφέρουμε τον Aaron Burr στο Hamilton) “Μιλάμε λιγότερο”. Και πρέπει να μάθουμε να ακούμε καλύτερα, αλλά όχι απλώς να ακούμε – να ακούμε ενεργά για να μάθουμε.

3. Κάντε περισσότερες ερωτήσεις.

Θα χρονολογήσω τον εαυτό μου εδώ, αλλά είμαι αρκετά μεγάλος για να θυμάμαι μια εποχή που αν χρειαζόσουν πληροφορίες, είχες δύο επιλογές: να βρεις κάποιον που ήξερε πολλά ή να απευθυνθείς στην εγκυκλοπαίδεια.

Τώρα έχουμε μια πύλη πληροφοριών στην τσέπη μας, αλλά μαζί με αυτό έρχονται νέες προκλήσεις, όπως η εύρεση και η επικύρωση πληροφοριών για να αποφύγουμε τη μεροληψία επιβεβαίωσης και να βγούμε από τη φούσκα του φίλτρου μας. Πρέπει να εξελίξουμε τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουμε, επειδή ο κόσμος έχει εξελιχθεί και τώρα έχουμε νέες και διαφορετικές ευκαιρίες να μάθουμε.

Όταν κινούμαστε έξω από το κτίριο και τον ρόλο/το χώρο περιεχομένου μας για να αποκτήσουμε μια νέα προοπτική, υπάρχουν ακόμη περισσότερες επιλογές. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να διαβάσουμε και να ακούσουμε podcasts. Ακολουθούν μερικά σπουδαία παραδείγματα. Αυτή η στροφή στη σκέψη με βάση τα περιουσιακά στοιχεία είναι κρίσιμη για να αγκαλιάσουμε τις ισχυρές επιλογές καθώς προχωράμε μπροστά.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Η ΑΠΟΜΑΘΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ!

Πολλοί από εμάς περάσαμε τα παιδικά μας χρόνια με έναν δάσκαλο να δίνει αποκλειστικά διαλέξεις στο μπροστινό μέρος της αίθουσας, ενώ εμείς μέναμε ήσυχα και παθητικά καθισμένοι σε σειρές για να απορροφήσουμε πληροφορίες, αλλά σύμφωνα με τα αθάνατα λόγια της Μάγια Αγγέλου, “Όταν ξέρεις καλύτερα, κάνεις καλύτερα”.

Ωστόσο, δεν είναι εύκολο να επαναπρογραμματίσεις τον εγκέφαλό σου. Έχετε δει ποτέ το viral βίντεο The Backwards Brain Bicycle (Το ποδήλατο του εγκεφάλου ανάποδα); Πρόκειται για μια διασκεδαστική ματιά στο πώς οι νευρικές οδοί μπαίνουν στη διαδικασία της εκμάθησης. Πριν από αυτό, όμως, πώς ξέρουμε καν τι πρέπει να ξεμάθουμε;

Στο βιβλίο Evolving Learner, οι συν-συγγραφείς μου και εγώ μοιραζόμαστε πώς η μάθηση από τα παιδιά, τους συνομηλίκους και τον κόσμο (το δίκτυο μάθησης) μας δίνει την κοινωνική και συναισθηματική υποστήριξη ώστε να είμαστε αρκετά δυνατοί για να είμαστε ευάλωτοι. Ένας κύκλος διερεύνησης, όπως εστίαση, μάθηση, βελτίωση, αναστοχασμός, παρέχει μια δομή για να αμφισβητήσουμε τις πεποιθήσεις μας μέσω της έρευνας δράσης. Ο συνδυασμός αυτών των δύο μας δίνει την ικανότητα να μαθαίνουμε, να ξεμαθαίνουμε και να ξαναμαθαίνουμε ανάλογα με τις ανάγκες. Ως προσαρμοστικοί εμπειρογνώμονες, μπορούμε να κάνουμε τα εξής:

• Να επικεντρωθούμε σε ένα πρόβλημα της πρακτικής που, αν βελτιωθεί, θα επηρεάσει σημαντικά και θετικά τους μαθητές,
• Να μαθαίνουμε ή να ξεμαθαίνουμε και να ξαναμαθαίνουμε προκειμένου να ανακαλύψουμε την καλύτερη επιλογή μας,
• Να βελτιώνουμε καθώς εφαρμόζουμε αυτή την πρακτική, και
• Να αναστοχαζόμαστε συνεχώς τον αντίκτυπο για να συνεχίσουμε να κινούμαστε προς την επιτυχία.

Πρόκειται για μια συνεχή, επαναληπτική διαδικασία. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αποτύχουμε στην πορεία, αλλά αυτό είναι ένα φυσικό μέρος αυτής της ακατάστατης, μη γραμμικής και μερικές φορές τρομακτικής διαδικασίας.

Πέρυσι, ο οργανωτικός ψυχολόγος Adam Grant έγραψε στο Twitter: “Αυτό που χρειαζόμαστε στους ηγέτες δεν είναι αυτοπεποίθηση, αλλά ταπεινότητα με αυτοπεποίθηση”. Όποιος κι αν είναι ο ρόλος μας στην εκπαίδευση, είμαστε όλοι ηγέτες, και ως κάποιος που παλεύει με το σύνδρομο του απατεώνα, προσπαθώ να αξιοποιήσω αυτή την ταπεινότητα, αλλά χρειάζομαι επίσης αυτοπεποίθηση για να προχωρήσω μπροστά.

Κάπου μεταξύ του παραλυτικού συνδρόμου του απατεώνα και της αλαζονείας που διακατέχει πολλές φορές τον εκπαιδευτικό, υπάρχει ένα κεντρικό σημείο, και χρησιμοποιώντας τις στρατηγικές που μοιραστήκαμε παραπάνω, πιστεύω ότι μπορούμε να το βρούμε. Μπορούμε να προκαλούμε τους εαυτούς μας να μαθαίνουμε συνεχώς, να ξεμαθαίνουμε και να ξαναμαθαίνουμε. Όταν κάνουμε τους εαυτούς μας καλύτερους μαθητές, είμαστε επίσης καλύτεροι δάσκαλοι, και δίνουμε στα παιδιά το πρότυπο για το τι σημαίνει να εξελίσσεσαι ως μαθητής.

Πηγή:https://www.edutopia.org/article/3-keys-evolving-lifelong-learner